علیه معماری اسلامی

قاعده استمرار مداوم انقلاب، ما را به این نقطه رسانده که می‌بایست هر حوزه‌ای را مجدد موردمطالعه و بازخوانی قرار دهیم. سیاست و اقتصاد دو مؤلفه‌ای هستند که در امروز جمهوری اسلامی دائم در مورد اسلامی بودنشان مورد پرسش و کندوکاو است. مؤلفه‌های مختلف آن دائماً مورد مداقه و بررسی است؛ چراکه نیازمان، حکومت بر مبنای اسلام است و این نیاز ما را به این نقطه می‌رساند که در دو حوزه اصلی حکومت‌داری یعنی سیاست و پس از آن معیشت (اقتصاد) به دنبال راهکارهایی مبتنی بر مبنای اسلام باشیم؛ مبنایی که بر اساس آن انقلاب کردیم! ‬‬‬

نمایش در اینستا

دریافت pdf

بازگشت به فطرت

ایران اسلامی در مسیر صیرورت خود نیازمند خروج از وضع موجود به وضعی نو و رسیدن به فهمی نو از پیرامون است. برای فهمی نو باید تحولی علمی را آغاز کرد. و اگر این تحول در فلسفه باشد باید نگاهی کلی به سیر تطور اندیشه فلسفه غرب داشت. آنگاه که مفهوم عقلی آیه به آرخه تنزل یافت شروع یک ماجرا و مسیر شد!
ما نیازمند یک خروجیم. خروجی که به مثابه بازگشت به فطرت و عقل است. درست آنچه را که امروز از دست داده ایم.
برای این بازگشت گام نخست خروج از عالم مثل و جوهر است.
اگر با تفاوت حکمت از فلسفه از نگاه اندیشکده آشنا نیستید لطفا ابتدا اینجا را ببنید:

https://ebnearabi.com/4288

اگر هم اهل مداقه هستید، سرفصل فلسفه و حکمت را مطالعه کنید:

http://kolbeh-keramat.ir/CustomCourses

اگر با مبحث قدرریزی آشنا نیستید، باید بگویم بحث جلسه مذکور پیرامون قدرریزی و جزئیات آن است که به عنوان سرفصلی نو در کلبه کرامت طرح می‌شود و متن این نوشته به موضوع اصلی کلاس نپرداخته و صرفا حاشیه‌ای است بر این جلسه که برداشتی خاص را از یکی از نمودارهای این جلسه ارائه داده است. لذا در صورت تمایل به خود جلسه یا سرفصل مراجعه بفرمایید.

نمایش در اینستا

دریافت pdf

یک پله سخت!

این روزها مجددا طرح بانکداری مجلس روی خط آمده است. آقای بحرینی و تیمش هر از چندگاهی و در اوقات لب طلایی تعویض مجلس و دولت روی صحن می‌رود. و از آنسو باز مخالفان طرح می‌آیند و عزا می‌گیرند که این چه طرحی است که شما ساخته‌اید.

مشکل اینجاست که آقایان می‌گویند ما ایراد بانک را عدم شفافیت و نبود نظارت میبینیم. اما منتقدان در مورد ایرادهای بنیادی‌تری صحبت می‌کنند.

جلسات مختلفی را در مجموعه‌های نظام شنیده و دیده‌ام اما متاسفانه، مشکل اصلی نه طرح و برنامه و نه ایراد شناسی است. مشکل نوع نگاه کارشناسان و نخبگان به پدیده‌هاست.