سال 1400 مصادف است با ماه شعبان و بهار طبیعت و بهار دل و جان به مقارنه رسیده‌اند. ماه حضرت رسول که آن را غنیمت حساب می‌کنیم و بهره می‌بریم. امسال که سایه سنگین کرونا همچنان بر سر جامعه سنگینی می‌کند، اهل ایمان بیشتر خانه نشین شده‌اند چرا که امام جامعه به آن توصیه کرده است.
انتخابات ریاست جمهوری در پیش افتاده و بحث و دغدغه در مورد آن بسیار زیاد است. شاید در فرصتی مغتنم در مورد ساختار دموکراتیزه موجود در انقلاب اندکی نوشتم. مهم این است که در این سده بیشتر بنویسم و بیشتر افکار را به اشتراک بگذارم. که در گفت و شنود انسان می‌آموزد و در سکوت انسان رشد می‌کند. حال این آموختن می‌تواند از مخاطب باشد یا به حکم ساختار تفکر در مواجه با سوالات جدید انسان داده‌هایش را به شکل جدیدی بچیند یا مرتبط کند و به ناگاه نتیجه جدیدی حاصل شود. البته نباید فراموش کرد که گزاره‌های جدید لزوما توسط فکر کردن یا شنیدن بدست نمی‌آیند بلکه الهام وحیانی یا شیطانی حجم عظیمی از داده‌های و تحلیل‌های ما را شکل می‌دهد که در نگاه اول خود را صاحب آن می‌دانیم اما اگر اندکی همان قوه تفکر را به جستجو بفرستیم به خوبی می‌فهمیم که بله! این گزاره مال ما نبود.
خب! اینجا محل نوشتن داده‌ها و تحلیل‌هاست. شاید کسی بیاید و چیزی بخواند. اما فقط اطلاع جدیدی را بدست آورده و رشد محصول فعالیتی جداگانه است که لزوما با دانستن رخ نمی دهد و نمی‌توان آن را به سبک کلمات منتقل کرد، به قول معروف نمی‌توان با «مرگ مولف» انتظار رشد داشت. اگر می خواهید رشد کنید، کتاب اخلاق نخوانید و فایل صوتی گوش نکنید، به جلسه بروید و استاد خصوصی پیدا کنید. آن راهی که ده سال با مطالعه و خواندن و شنیدن رفتند، آنانی که به زحمت استاد پیدا کردند یک شبه و بدون مونه ‹برده شدند›.
سال نو مبارک. امیدوارم تلاش کنید و ظهور را به نسل حاضر برسانید.