انگیزش عمومی؛ مسیری برای اجرای سنت غیرمبدل خدای متعال
ضرورت تزکیه در کنار تعلیم
«خواسته‌های امام امت به‌عنوان نائب امام عصر را می‌بایست در راستای تعالی امّت دید و این بدان معنی است که همانند زمان هر رسول و امامی این خواسته‌ها با مخالفت‌های اهل طاغوت و هوای نفس مواجه می‌گردد. از همین روست که نباید انتظار داشت تا بدون هیچ اصطکاکی با مخالفان آشکاروپنهان تغییری در ملّت امّت صورت پذیرد.»
برای حل هر مسئله‌ای می‌بایست آن مسئله را کلان نگریست؛ تا به همه جوانب و معضلاتش اشراف پیدا کرد. سپس باید آن مسئله را در جورچین زندگی دید تا مبادا راه‌حل ارائه‌شده برای آن خود تبدیل به معضلی برای بخش دیگری شود. پس‌ازآن باید در جورچین عهد آن را دید تا مبادا راه‌حل ارائه‌شده تنها مشکل دنیوی را مرتفع کند و از عاقبت غفلت کرده باشد.
مسئله موردبحث در کرسی حاضر نیز از این قاعده استثناء نیست و ابتدا باید تکلیف آن در بازه معیشت، زندگی و عهد مشخص شود و پس از بررسی حکمت آن به وادی تئوریزیاسیون و فرانماسازی آن ورود کرد. اهمیت بررسی ریشه‌های واقعی هر مسئله‌ای آن‌جا روشن خواهد شد که در صورت عدم رسیدن به ریشه‌ها، راه‌کارهای ارائه‌شده برای حل مسئله سطحی بوده و همه جوانب برشمرده شده را در بر نمی‌گیرد. ازاین‌رو نگارنده تلاش دارد تا به موضوعی بپردازد که فرای بحث اقتصادی صرف، نیم‌نگاهی به درآمدی بر علم انگیزش داشته باشد و از این منظر سطوح عهد تا روی‌کرد را بپیماید و در هر بخش آن‌چه را بیان کند که مصداق بارز آیه شریفه 94 سوره مبارکه حجر[1] باشد. و نه مثال‌های انتزاعی و غیرملموسی که در بدنه جامعه کاربردی برای آن متصور نباشد.